TOMASZ KAROLAK

 

Tomasz Paweł Karolak

(ur. 21 czerwca 1971 w Radomiu) - polski aktor teatralny, telewizyjny i filmowy, lektor, reżyser teatralny, przedsiębiorca, satyryk, piosenkarz i wokalista zespołu Pączki w Tłuszczu, który współtworzy z Bartoszem Miecznikowskim. Założyciel i dyrektor artystyczny Teatru IMKA.

Debiutował w teatrze 16 grudnia 1995 w roli mistrza ceremonii w spektaklu „Biesy albo Mały Plutarch żywotów nieudanych” według powieści „Biesy” Fiodora Dostojewskiego w Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie. Występował w teatrach krakowskich: im. Juliusza Słowackiego (1997–1999), Sceny STU (1997–1999), Nowym w Łodzi (1999–2003, 2005) oraz teatrach warszawskich: Montownia (2002), Narodowym (2003–2004), Rozmaitości (2005) i Centrum Artystycznym M25 [Mińska 25] (2006). W 2003 podczas XXVIII Opolskich Konfrontacjach Teatralnych w Opolu odebrał nagrodę aktorską za rolę Drania w spektaklu „Kurka wodna” Witkacego w Teatrze Nowym w Łodzi.

Na dużym ekranie debiutował rolą posterunkowego w filmie Duże zwierzę (2000).

Popularność zdobył w serialu telewizyjnym TVN Kryminalni (2004-2008), w którym grał starszego aspiranta Szczepana Żałodę. Odgrywał główną rolę Dariusza Jankowskiego w trzech sezonach serialu 39 i pół. Wcielał się w postać Ludwika Boskiego w serialu TVP Rodzinka.pl.

W marcu 2010 otworzył własny teatr pod nazwą Teatr IMKA. Od 2010 występuje w wystawianych przez teatr spektaklach: „Opis obyczajów III”, „Dzienniki”, „Operetka”, „Kwartet” oraz „Bielska. Boczarska. Grabowski. Karolak” w reżyserii Mikołaja Grabowskiego, „Król dramatu” w reżyserii Łukasza Kosa oraz „Henryk Sienkiewicz. Greatest hits” w reżyserii Krzysztofa Materny. Jest pomysłodawcą i szefem Festiwalu „Polska w IMCE. Niecodzienny Festiwal Teatralny”.

SANDRA CRETU

SANDRA CRETU

Sandra, właśc. Sandra Ann Cretu - Menges (ur. jako Sandra Ann Lauer 18 maja 1962 w Saarbrücken).

Niemiecka piosenkarka wykonująca muzykę pop, euro disco i synth pop.

Karierę zaczynała jako członkini tria Arabesque, w którym występowała od 1979 do 1984 roku, a w latach 1990–2003 udzielała się także w projekcie Enigma. Szczyt kariery solowej Sandry przypadł na drugą połowę lat 80. i początek lat 90. XX wieku. Jej najpopularniejsze przeboje to „Maria Magdalena”, „In the Heat of the Night”, „Hi! Hi! Hi!”, „Everlasting Love”, „Secret Land” i „Hiroshima”. Łącznie sprzedała na świecie ponad 30 milionów płyt, co czyni ją jedną z najpopularniejszych niemieckich piosenkarek.

ABBA

 ABBA

Historia zespołu

1960–1969: Przed powstaniem zespołu

W 1964 Benny Andersson został członkiem popularnego szwedzkiego pop-rockowego zespołu Hep Stars, który określany była mianem „szwedzkich Beatlesów”. W 1966 grupa nagrała piosenkę „Isn’t It Easy to Say”, której autorami byli Andersson i Björn Ulvaeus z zespołu The Hootenanny Singers. Za namową Stiga Andersona, menedżera The Hootenanny Singers i założyciela wytwórni Polar Music, panowie nawiązali trwałą współpracę przy komponowaniu piosenek. Obaj zaczęli grywać także z innymi zespołami na scenie aż do 1969.

W 1969 Andersson napisał piosenkę „Hej, Clown”, z którą Jan Malmsjö brał udział w Melodifestivalen, koncercie mającym wylonić reprezentanta Szwecji w 14. Konkursie Piosenki Eurowizji. W trakcie finału poznał Anni-Frid Lyngstad, która również uczestniczyła w konkursie (z piosenką „Härlig är vår jord” zajęła dzielone czwarte miejsce). Kilka tygodni później spotkali się podczas koncertu w południowej Szwecji, a wkrótce później zaczęli się spotykać. W maju 1969 podczas nagrywania specjalnego programu telewizyjnego Björn poznał piosenkarkę Agnethę Fältskog. Również w 1969 Benny wyprodukował singiel Lyngstad „Peter Pan”, którą napisał razem z Björnem.

1970–1973: Początki istnienia grupy i album Ring Ring

Pierwszą próbę połączenia swych talentów podjęli w kwietniu 1970 w trakcie wspólnych wakacji na Cyprze. Podczas odpoczynku śpiewali dla przyjemności na plaży, co kończyło się improwizowanymi występami na żywo przed żołnierzami Organizacji Narodów Zjednoczonych stacjonującymi na wyspie. Ulvaeus i Andersson nagrali w tamtym czasie swój pierwszy wspólny album studyjny, zatytułowany Lycka, który został wydany we wrześniu. Fältskog i Lyngstad zostały chórzystkami w kilku utworach umieszczonych na płycie. Pomysł założenia zespołu zaowocował własnym scenicznym występem podczas festiwalu Festfolket, organizowanego 1 listopada tego samego roku, na którym wykonali wówczas m.in. przebój „Hej, Gamle Man” autorstwa Ulvaeusa i Anderssona. Kompozycja, opowiadająca o starym członku Armii Zbawienia, stała się pierwszym przebojem w dorobku zespołu oraz dotarła do piątego miejsca listy sprzedaży i do pierwszego miejsca Svensktoppen, utrzymując się w zestawieniu przez 15 kolejnych tygodni. Pierwsza sesja nagraniowa dała wiarę we wspólną produkcję wokalistów, jednak żaden z nich nie był zainteresowany stałą współpracą, koncentrując się na projektach solowych. W maju Agnetha, Björn i Benny wyruszyli razem we wspólną trasę koncertową, podczas gdy Anni-Frid koncertowała solowo. Wokalistów połączyła najbardziej sesja nagraniowa, która odbyła się latem.

ZŁOMOWISKO

 

Ekipa Janusza (Marek i Edek) – zbieracze złomu z Pruszkowa

• Marek "Krzykacz" Pawłowski - zbieracz (ur. 24.01.1973 - zm. 31.12.2020)
• Edward "Edek" Kaliński - kierowca Marka
• Janusz "Januszek" Pawłowski - syn Marka
• Joanna "Asia" Pawłowska - żona Marka
• Rafał - kierowca w zastępstwie za Edka
• Emil - kierowca w zastępstwie za Edka (od 12)
• Adam - szwagier Marka (od 12)
• Grzegorz - kierowca, syn Edka (od 12)

Marek "Krzykacz" Pawłowski, był bardzo ciepłym i otwartym człowiekiem, a swój przydomek miał dlatego, że jego głos był bardzo donośny. Zbieraniem złomu zajmował się od zawsze. W "fach" wprowadził swego syna Janusza, którego pieszczotliwie nazywał Januszkiem. I choć zdarzało się, że między ojcem, a synem wybuchały kłótnie, to Marek zawsze mówił, że jest bardzo dumny ze swego syna.

Spoczywaj w Spokoju Marku

KSIĄŻĘ FILIP (KSIĄŻĘ EDYNBURGA)

Życiorys

Wczesne dzieciństwo

Urodził się na wyspie Korfu jako Filip, książę Grecji i Danii. Jedyny syn i ostatnie dziecko księcia Andrzeja, syna króla Grecji Jerzego I oraz księżnej Alicji Battenberg.

W 1922 wuj Filipa, panujący Konstantyn I, został zmuszony do abdykacji po rewolucji 11 września, spowodowanej przez wojska rozczarowane klęską Grecji w wojnie z Turcją, a książę Andrzej aresztowany przez rząd wojskowy i wkrótce skazany na dożywotnie wygnanie oraz pozbawienie, tak jak reszta rodziny, obywatelstwa greckiego. W grudniu rodzina Filipa opuściła kraj i osiedliła się w podparyskim Saint- Cloud w domu użyczonym przez ciotkę, księżną Marię Bonaparte.

Edukacja

Początkowo Filip uczył się w amerykańskiej szkole w Paryżu, prowadzonej przez Donalda Mac Janneta, który określił Filipa jako: „chropowatego, niesfornego..., ale zawsze niezwykle grzecznego”. 

 W 1928 został wysłany do Wielkiej Brytanii, aby uczęszczać do Cheam School. Równocześnie zamieszkał ze swoją babką księżniczką Wiktorią w Pałacu Kensington. W tym czasie blisko przyjaźnił się ze swoim kuzynem Dawidem Mountbattenem. W przeciągu kolejnych trzech lat, jego cztery siostry wyszły za mąż za niemieckich arystokratów, jego matka została umieszczona w domu opieki po wykryciu u niej schizofrenii, natomiast ojciec przeprowadził się do małego mieszkania w Monte Carlo.

W 1933 Filip został wysłany do elitarnej niemieckiej szkoły Schule Schloss Salem, natomiast niecały rok później zaczął studiować w prywatnej szkole Gordonstoun w Szkocji. W 1937 w wypadku lotniczym pod Ostendą w Belgii zginęła jego siostra – księżna Cecylia z mężem, dwoma synami i teściową. Był to wielki szok dla zaledwie 16-letniego Filipa, który wziął udział w uroczystościach pogrzebowych w Darmstadt.

Kariera wojskowa

W 1939, po ukończeniu Gordonstoun, książę Filip wstąpił do Royal Navy i ukończył Royal Naval College w Dartmouth jako najlepszy kadet na kursie. W styczniu 1940 uzyskał stopień aspiranta i niedługo potem spędził cztery miesiące na pokładzie HMS „Ramillies”, chroniąc konwoje z Australijskiego Centrum Ekspedycyjnego na Oceanie Indyjskim, a następnie zaliczył krótkie służby na HMS „Kent”, HMS „Shropshire” oraz na Cejlonie (obecnie Sri Lanka).